تاریخ : شنبه, ۱۷ آذر , ۱۴۰۳ Saturday, 7 December , 2024

وقتی پلاستیک به زندگی انسان بازمی‌گردد

  • کد خبر : 145220
  • 26 اردیبهشت 1403 - 17:35
وقتی پلاستیک به زندگی انسان بازمی‌گردد

[ad_1]

ایسنا/گیلان دانشجوی دکتری محیط زیست با بیان اینکه کیسه‌های پلاستیکی برای اینکه کاملا پوسیده شوند به ۱۰۰ تا ۵۰۰ سال زمان نیاز دارند، گفت: در واقع رهایی این پسماندهای تجزیه‌ناپذیر در طبیعت، به معنای بازگشت آن از طریق چرخه اکوسیستم به انسان است.

هانیه میربلوک امروز ۲۶ اردیبهشت ماه در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به مخاطرات رهاسازی پسماندهای پلاستیکی در طبیعت، اظهار کرد: بر اساس آمار موجود، ایران جزء ۲۰ کشور برتر دنیا در زمینه تولید زباله‌های پلاستیکی است.

وی با بیان اینکه تولید سالیانه حدود چهار میلیون تن زباله پلاستیکی در کشور، موضوعی قابل تامل است، افزود: مواد پلاستیکی قابلیت تجزیه توسط موجودات زنده از جمله میکروب‌ها را ندارند و سرعت تجزیه آن‌ها بسیار پایین است، به همین علت برای سالیان طولانی در طبیعت باقی می‌مانند. 

وی گفت: در واقع رهایی این پسماندهای تجزیه ناپذیر در طبیعت، به معنای بازگشت آن از طریق چرخه اکوسیستم به انسان است؛ شاید عامل بسیاری از بیماری‌هایی که انسان با آن درگیر است، ناشی از بی‌توجهی خود ما نسبت به محیط اطرافمان است؛ گوسفندان رها شده در مراتع از پلاستیک‌های سرگردانی که انسان‌ها در طبیعت بکر به جا گذاشته‌اند همراه با علوفه تغذیه می‌کنند، غافل از اینکه در فاصله چند ماه یا حتی چند روز آسیب جبران ناپذیر ناشی از آن گربانگیر ما و فرزندانمان خواهد شد. 

میربلوک تاکید کرد: کم نیستند موارد مشاهده شده‌ای از به دام افتادن جانوران خشکی‌زی و دریایی با زباله‌های پلاستیکی مثل توری‌ها و کیسه‌های پلاستیکی و همچنین، بلعیده شدن مواد پلاستیکی توسط جانوران که با مسدود کردن دستگاه گوارش، مرگ جانور را در پی داشته است.

وی با بیان اینکه عوامل فیزیکی مثل نور خورشید باعث خرد شدن مواد پلاستیکی به ذرات ریزتر می‌شود، افزود: زمانی که قطر این ذرات به کمتر از پنج میلیمتر برسد به آن‌ها میکروپلاستیک یا ریزپلاستیک گفته می‌شود. 

دانشجوی دکتری محیط زیست با بیان اینکه در ظاهر پلاستیک از محیط حذف شده است، ولی در واقع آن‌ها به نقطه‌ای رسیده‌اند که می‌توانند سلامت انسان را به خطر بیندازند، خاطرنشان کرد: این میکروپلاستیک‌ها به آب‌های اقیانوسی راه یافته و مشکلات عدیده‌ای برای محیط زیست و آبزیان پدید می‌آورند. 

وقتی پلاستیک به زندگی انسان بازمی‌گردد

میربلوک تصریح کرد: به این صورت که این مواد خود عامل حمل و انتشار منابع آلاینده دیگر در بستر آب مثل فلزات سنگین و سموم می‌شوند و می‌توانند به بزرگنمایی زیستی منجر گردند، بزرگنمایی زیستی بدین معناست که غلظت این عناصر در طی زنجیره غذایی (از موجودات میکروسکوپی دریایی تا موجودات بزرگ خشکی‌زی) افزایش می‌یابد و انسان که در رأس هرم غذایی قرار دارد بیش از سایر موجودات تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

 وی افزود: ساده‌ترین راه انتشار این مواد هم، از طریق ورود این مواد پلاستیکی به دریاها و تجزیه آن‌ها به اجزای میکرو پلاستیکی و انتقال آن‌ها به بدن آبزیان بوده و از طریق مصرف گوشت ماهی وارد چرخه غذایی انسان می‌شود و سلامت انسان را به خطر می‌اندازد.

دانشجوی دکتری محیط زیست افزود: حتی اجزای پلاستیکی بلعیده ‌شده توسط حیوانات پس از مرگ و تجزیه اجساد جانوران، باز هم سالم باقی می‌مانند و حیات جاندار دیگری را به خطر می‌اندازند.

میربلوک گفت: «بیسفنول آ» یک ترکیب شیمیایی است که به صورت عمده در ساخت انواع قطعات پلاستیکی مختلف، مورد استفاده قرار می‌گیرد و حلالیت آن در آب بسیار ضعیف است. 

وقتی پلاستیک به زندگی انسان بازمی‌گردد

وی افزود: برخی محققان و کارشناسان محیط زیست از ورود بیسفنول‌آ به چرخه غذایی انسان و بروز برخی بیماری‌های سرطانی و آسیب رسانی به غدد درون ریز بدن از جمله غده تیروئید هشدار می‌دهند.

دانشجوی دکتری محیط زیست با بیان اینکه از این ماده شیمیایی برای تولید پلاستیک‌هایی با درجه‌های سختی زیاد استفاده می‌شود، تصریح کرد: در مطالعات انجام شده، این مواد در بدن ۹۵ درصد از بزرگسالان دیده شده که این مقدار در کودکان ۹۳ درصد بوده است اما میزان آسیب.رسانی در کودکان به مراتب بیش از بزرگسالان است.

میربلوک با بیان اینکه بطور میانگین، هر کیسه‌ی پلاستیکی بطور میانگین، بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه بعد از خرید مورد استفاده قرار می‌گیرد و سپس دور انداخته می‌شود، گفت: از مزایای پلاستیک، قابلیت بازیافت آن است، متاسفانه به دلایل فرهنگی و دانش ناکافی در مورد مسائل محیط زیستی و مهمتر از آن عدم صرفه اقتصادی در بسیاری موارد، بازیافت پلاستیک به شکلی که باید صورت نمی‌گیرد.

وقتی پلاستیک به زندگی انسان بازمی‌گردد

وی افزود: موارد گفته شده تنها بخشی از اثراتی است که زباله‌های پلاستیکی رها شده در طبیعت بر جای می‌گذارند، از دیگر خطرات چالش برانگیز رهاسازی پلاستیک‌ها در طبیعت این است که سالانه بسیاری از تصادفات در سراسر دنیا به دلیل زباله‌های‌ پلاستیکی رخ می‌دهد، به این صورت که با رها سازی این پسماندها در جاده‌ها، این زباله به شیشه ماشین دیگر چسبیده و با کاهش دید راننده، موجب تصادف شده است. 

وقتی پلاستیک به زندگی انسان بازمی‌گردد

دانشجوی دکتری و عضو پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی افزود: حتی در آمریکای لاتین ورود یک شیء پلاستیکی به یکی از موتورهای هواپیما که همراه با جریان هوا و طوفان به ارتفاعات رسیده بود و منجر به از کار انداختن موتور و فرود اجباری خلبان در نزدیک‌ترین فرودگاه شد، گزارش شده است.

انتهای پیام

[ad_2]

منبع

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید تحریریه منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد، منتشر نخواهد شد.