آوای رشت – رضا بژکول: پیشرفت یک کشور و یک ملت بسته به نحوه نگرش آن کشور با دنیا دارد، تا نگرش فکری تغییر نکند بالندگی در امور دیگر ایجاد نخواهد شد.
بیش ازاینکه زندگی خود را تغییر دهید ،ابتدا باید دیدگاه خود را تغییر دهید (کارلتون شیتز)فرهنگ درهر جامعه ای سبب رشد و توسعه انسانی و اجتماعی می شود، اهمیت فرهنگ برای رشد و توسعه و پیشرفت یک کشور ،به مانند چرخ های دوچرخه ای است که می خواهد حرکت کند و به پیش رود، هرچند که آن دوچرخه بهترین باشد و همه امکانات برای حرکتش فراهم باشد تا چرخی نچرخد حرکتی امکان پذیرنیست بیش از هر چیز باید خودمان را تغییر دهیم این مثال بیان این واقعیت است که هرگاه ملتی خودش را ونگرشش را تغییر ندهد رشد نخواهد کرد ،پیشرفت و تعالی یک کشور درعرصه های مختلف تنها درهمت وتغییر نگرش آن است.
ژاپن پس ازجنگ جهانی ویرانه ای بیش نبود اگر تغییر نگرش و فرهنگ همکاری و اخلاقی مردم ژاپن نبود امروز ما شاهد پیشرفت و شکوفایی اقتصادی آن نبودیم،داشتن خلق و خوی اخلاقی وتربیت اجتماعی ،داشتن تعامل با مردم دیگر کشورها از صفاتی است که سبب گردید تا ژاپن بتواند دست به ساختن جامعه ای با ویژگی های انسانی و اخلاقی بزند، به جای تقابل با جهان با تعامل ساختار کشورشان را پس ازجنگ جهانی تغییر و محیطی مناسب برای ارتباط با همه دنیا برقرار کند. پیشرفت یک کشور و یک ملت بسته به نحوه نگرش آن کشور با دنیا دارد تا نگرش فکری تغییر نکند بالندگی در امور دیگر ایجاد نخواهد شد.
یکی از تغییرات بارز ژاپن درهمین زمینه بود که با روش کسب و کار و فعالیت اقتصادی تبدیل به قطب بزرگ اقتصادی شود، یعنی به جای مردن و جنگیدن به زندگی کردن توجه کند و با همین نگرش و تعامل توانست دنیا را متوجه ارزش های کاری خود نماید ،روشی که آنها بکار گرفتند این بود که در ابتدا سعی کنند ثبات اجتماعی را در جامعه نهادینه کرده و تنش را از کشورشان دور کنند و با استفاده از فرهنگ تعامل با دیگران درس های برای شدن وبودن بیاموزند ، عامل دومی که باعث پیشرفت این کشور شد اشتیاق به یادگیری و آموختن از دیگران بود مهم نبود که از چه کسی می آموزند بلکه هدف یادگیری دانشی بود که به رشد وپیشرفت کشورشان کمک کند، عامل سوم قربانی کردن امروزشان برای فردایشان بود ،آنها با استفاده ازفضای ایجاد شده پس ازجنگ جهانی با افزایش درآمد و پس انداز کردن آن به فردای خود اندیشدند تا بتوانند نیازهایشان را در زمان ضروری بر طرف کنند ،و عامل چهارم داشتن جدیت در کار و زندگی برای رسیدن به قله های رفیع اقتصادی درجهان بود، آنها وقتی کاری را قبول می کردند با دقت و با وسواس خاصی انجام می دادند، این امر در کارگران ژاپنی نمود بیشتری داشت ، اگرچه همه مردم این کشور دارای چنین خصیصه ای هستند ، آنها با این ویژگی و تعامل موفق شدند امرزوشان را بهتر از دیرزوشان بسازند وبه دیگران درس مسئولیت پذیری ،تلاش ، کار طاقت فرسا،احترام به انسانهای دیگر (فارغ از هر اندیشه ای) ،وقت شناسی ،و روحیه پرسشگری را یاد دهند ،البته نباید از نظر دور داشت که هر کشوری نقاط قوت و ضعف و تفاوت های فرهنگی با دیگران دارد، اما آنچه که گویاست با تعامل و تسامع توانستند کشوری مدرن بسازند. .
به امید اینکه نظم و انضباط ،تلاش و کوشش، راستی و صداقت ،و فرهنگ عذر خواهی درکشورما به عنوان یک اصل اولیه فرهنگ سازی شود، تا با تعامل و تسامع آینده بهتری برای خود ودیگران به ارمغان آوریم.
* رضا بژکول – کارشناس ارشد علوم سیاسی
