آوای رشت – محبوب روستا: در روایت آمده است که وقتی پیامبر اسلام(ص) خبر شهادت فرزندش حسین علیه السلام و بلاهایی را که بر او وارد خواهند آورد، به دخترش فاطمه سلام الله علیها داد، فاطمه(س) به سختی نگران و ناراحت شد و به شدت گریست و به پدرش گفت: پدرجان! در چه زمانی این کار اتفاق خواهد افتاد؟
پیامبر خدا(ص) در جواب فرمود: در زمانی که نه من زنده ام، نه تو و نه علی (ع)! فاطمه(س) بار دیگر گریه کرد و گفت: پدرجان! پس در آن زمان چه کسی بر او گریه خواهد کرد و چه کسانی جلسات عزاداری او را به عهده خواهند گرفت؟
رسول خدا(ص) فرمود: فاطمه جان! زنان امت من بر زنان اهل بیت و مردانشان بر مردان اهلبیت من گریه خواهند کرد، و هر سال دسته دسته و گروه گروه جلسات عزاداری برایش تشکیل می دهند، و آن گاه که محشر بپا شود، تو زن ها را و من مردها را شفاعت می کنیم و هر کس که در مصیبت حسین(ع) گریه کرده باشد، دستش را می گیرم و وارد بهشت می کنیم. فاطمه جان! تمام چشم ها در روز قیامت ترسان و گریان است مگر چشمی که در مصیبت حسین(ع) گریسته باشد که در قیامت با بهره هایی که از نعمتهای بهشتی می برد خوشحال و خندان خواهد بود.
و نیز از امام علی بن موسی الرضا(ع) نیز روایت شده که فرمود: «آن روز یعنی روز عاشورا، قلب ما را جریحه دار و اشک ما را روان کرد، عزیزان ما را در سرزمین کربلا خوار و ذلیل و تا قیامت ما را گرفتار غم و پریشانی ساخت. بنابراین تمام گریه کنندگان دنیا باید برای حسین(ع) بگریند و تمام شیون ها باید برای او باشد، زیرا شیون در عزای او باعث پایین آمدن گناهان بزرگ خواهد شد.
سپس فرمود: همین که هلال ماه محرم طلوع می کرد، اندوه تمام وجود پدرم را فرا می گرفت و کسی او را خندان نمی دید تا این که ده روز از آن می گذشت، روز دهم(عاشورا) که فرا می رسید تازه روز مصیبت و حزن و گریه آن بزرگوار بود، پیوسته می گریست و می گفت: هذا هو الیوم الذی قتل فیه الحسین(ع) ».
امروز روزی است که حسین(ع) را کشتند. والله! گریه حق کسی است که آسمان ها و اهل آسمان ها، زمین و تمام موجوداتی که روی زمین اند بر او و مظلومیتش گریستند. با عنایت به این دو روایت و ده ها روایت دیگر، به آسانی می توان به عمق مصیبت سیدالشهداء(ع) و نیز ضرورت و وجوب گریه بر حادثه اندوهبار عاشورا و همچنین اهمیت زنده نگهداشتن آن پی برد و بر آن همت گمارد.
مردم عزیز و شریف و ولایتمدار ما که در طول تاریخ پرچمداران عزای حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) بوده اند، نیک می دانند که یکی از اهداف مهم برپایی مجالس عزاداری سیدالشهداء علیه السلام، تلاش در جهت فهم و درک عمیق معارف اسلامی و فلسفه نهضت عاشورا که همانا اقدام آگاهانه و مجاهدت نفس گیر در جهت انجام تکلیف الهی و جهاد در برابر انحراف پیش آمده در امت اسلامی و عمل به فریضه امر به معروف و نهی از منکر فارغ از هر نتیجه ای بود.
لذا همه ما باید دقت کنیم تا شعارها و اهداف نهضت مقدس عاشورا در لابه لای سر و صدای طبل ها و شیپورهای دسته های عزاداری گم نشود و با پیوند جهت گیری های عاطفی با مسائل سیاسی و انقلابی، پیروزی خون بر شمشیر و حق بر باطل را و زوال و اضمحلال جبهه کفر و استکبار را فریاد بزنیم و بدانیم که انقلاب شکوهمند اسلامی و نظام مردمی و اسلامی برآمده از آن، ریشه در نهضت عاشورا داشته و دارد و ما امروز هرچه داریم به برکت خون مقدس یگانه تاریخ است.
ای آنکه تویی نتیجه صوم وصلات هم مصحف توحیدی و هم فلک نجات
اسلام بود رهین خون تو حسین بر خون مقدست درود و صلوات
