” محبوب روستا “
مسابقات فوتبال شهرستان شفت در ورزشگاه تختی این شهر و با قهرمانی بلامنازع تیم فوتبال یاران شفت به پایان رسید.سالهاست به همت برخی از دلسوزان ورزش شهرستان،این مسابقات با عنوان بزرگداشت شهدای ۷ تیر و ۲۰۰ شهید شهرستان توسط هیئت فوتبال برگزار شده است.
جالب است بدانید که در طول برگزاری مسابقات مذکور بارها و بارها،جوانان فوتبالیست از نواحی گوناگون دچار آسیب دیدگی شدند ولی هیچگاه پزشک که نه،حتی امدادگر در ورزشگاه نبود تا حداقل چسب زخمی یا پمادی و یا باندی را به ورزشکار آسیب دیده ارزانی بدارد. به هر حال مسابقات فوتبال این دوره هم مثل دوره های گذشته بلکه عجیب غریبتر از همیشه به نقطه ی پایانی رسید و فینال بازیها که قرار بود روز جمعه۹۲/۶/۱ برگزار گردد بنابه توصیه و پیشنهاد برخی از حضرات مسئولین شهرستان به روز چهارشنبه موکول شد تا همردیف برنامه های بزرگداشت هفته دولت ! قرار گیرد و هم امکان حضور مسئولان عالی رتبه ی شهرستان در مراسم پایانی این دوره از مسابقات فراهم گردد.
اما آنچه اتفاق افتاد مایه ی شرمساری و تاسف شدید است و تصور میکنیم جز در شفت تا کنون در شهرستان دیگری اتفاق افتاده یا در آینده اتفاق بیفتد.
اولا در مسابقه ی نهایی فوتبال شهرستان هیچ یک از مسئولان اعم از فرماندار،معاون فرماندار،نماینده،روسای ادارات و نهاد ها و … حضور نیافتند.این در حالی بود که هیات فوتبال شهرستان پرده های خیر مقدم آنان را بر نرده ها آویخته بودند!
دوم:
در بازی فینال نه آمبولانسی و امدادگری و نه حتی برانکادی و ماموری حضور نداشت تا جائیکه در همان دقایق ابتدایی نیمه ی اول وقتی بازیکنی آسیب دیده بر زمین افتاد و داور مسابقه اشاره کرد و به زبان هم آورد که برانکاد برای بیرون بردن جوان ورزشکار به داخل زمین برده شود و پاسخی دریافت نکرد یکی از تماشاگران فریاد زد که انشاالله فردا برانکاد خواهد آمد؟!
سوم:
هیچ تراکت،پرده،بنر،اطلاعیه ای در سطح شهرستان که نه و حتی در سطح شهر هم برای اطلاع رسانی به علاقه مندان نصب نشده بود . دیدار پایانی این مسابقات در چنین شرایطی و با حضور تماشاگرانی اندک به اتمام رسید.
چهارم:
رئیس محترم هیات فوتبال در مراسم اهدای جوایز وقتی میکروفن در دست گرفت نکاتی را متذکر شد که قبلا (حتما”منظورش سالهای قبل از انقلاب و احتمالا” چند سال اول بعد از انقلاب اسلامی بوده) حدود ۴۰ تیم در این مسابقات شرکت می کردند ولی الان به حدود ۱۵ تیم کاهش پیدا کرده و بیش از مبالغی که از تیم های شرکت کننده بابت ورودیه دریافت کرده است را به داوران محترم مسابقات پرداخت نموده است تا جایی که برای تامین هزینه ها هیچ کمکی از ناحیه ی مسئولان شهرستان به هیات فوتبال شفت نشده است و برای خرید جوایز تیم ها ی اول،دوم هم تنها بهزیستی شفت مبلغ ۳۰۰۰۰۰۰ریال و شهردار شفت ۱۰۰۰۰۰۰ریال کمک کرده اند و …
پنجم:
رئیس محترم اداره ی ورزش و جوانان شفت وقتی با گلایه و اعتراض برخی از پیشکسوتان و ورزشکاران مواجه شده اعلام کرد که تا کنون در سال ۹۲ تنها مبلغ ۱۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال اداره ی کل ورزش و جوانان استان به این اداره کمک کره است و این در حالی است که حدود ۲۵ هیات ورزشی در این نقطه از سرزمین اسلامی مان فعال است.با این وضع چگونه می شود پاسخگوی جوانانی بود که برای گرفتار نشدن در دام اعتیاد و … به ورزش و میادین ورزشی پناه می آورند؟!
حال اینجانب به عنوان یکی از پیشکسوتان ورزش فوتبال شهرستان و به طور مشخص به عنوان سرمربی تیم قهرمان این مسابقات،پرسشهایی را برای اقناع وجدان عمومی مطرح نموده و انتظار دارم آنها که خود را مدافع سینه چاک جوانان می دانند و در شهرستان و استان مسئولیتی را تصدی کرده اند،بدان ها پاسخی شفاف دهند تا هم مشت محکمی بر یاوه گویانی چون بنده کوبیده باشند و هم از عملکرد افتخار آمیز و مدیریت معجزه آسای خود دفاع جانانه ای به عمل آورده باشند.
پرسش اول؛
اگر در طول این سالها برای ورزش جوانان و نوجوانان برنامه ریزی و سرمایه گذاری بایسته انجام می شد،آیا نیازی به ایجاد و رشد مراکز ترک اعتیاد و بازپروری معتادان بود؟آیا سالم تر و سازنده تر و مصونیت بخش تر از عرصه های ورزشی برای این نسل بی گناه قابل تصور است؟
پرسش دوم؛
در دیدار پایانی مسابقات فوتبال شهرستان شفت هم،هیچ یک از مسئولان شهرستان به زعم هماهنگی ها و وعده ها حضور نیافتند و آن روز همین اتفاق تلخ و ناگوار و نگران کننده رقم خورد!براستی علت یا علل عدم حضور مسئولان شهرستان در مراسم پایانی مسابقات فوتبالی که به نام شهدا و به بهانه ی بزرگداشت آنتن برگزار شده و میشود چیست؟
پرسش سوم؛
اداره کل ورزش و جوانان استان با چه توجیهی در طول ۶ ماه گذشته فقط یک میلیون تومان به اداره ی ورزش و جوانان شهرستان بودجه داده است؟آیا مبلغ بودجه ای که به دیگر شهرستان ها اختصاص داده شده به همین اندازه است!؟اگر پاسخ مثبت است,بودجه های اختصاصی به شهرستانهای استان در طول ۶ ماه اول سال ۹۲ را رسانه ای کندتا همگان مطلع گردند و تکلیف خود را بدانند.
و نکته پایانی اینکه بالاخره چه کسی یا کسانی باید و می توانند از حقوق نوجوانان و جوانان ورزشکار شفتی دفاع کنند و چرا در دفاع از حق مسلم امور ورزش و جوانان این شهرستان عقب نگاهداشته شده کاری نمیکنند و گامی بر نمیدارند؟! آخر چرا؟!
البته گفتنی ها بسیار زیاد و پرسش ها فراوان است و مجال اندک…!امید است سوءتدبیرها و سوء مدیریت ها حداقل در دولت “تدبیر و امید” از این شهرستان برای همیشه رخت بر بندد و دریچه های امید به سوی جوانان و نوجوانان مظلوم و نجیب این شهرستان بیش از پیش بازگردد.
