صدای کوچصفهان:
کوچصفهان از دیر باز تا کنون شاهد نا مهربانی های فرزندان خود بود. اما امروز نیز با گذشت زمان بازیچه نوادگان خود شده است. در ذهنم سئوال های متعددی وجود دارد که : آیا شما فرزندان این خاک نیستید؟ مگر این نیست که من زادگاه شما هستم ؟ گناه من چیست ؟ چرا این قدر بر طبل جدایی می کوبید. هنوز زنده هستم و نفس می کشم و اجازه این را برهیچکس نخواهم داد که دوباره با نام زیبای من که به وسعت تمام دنیا می باشد را لکه دار کنید. یادتان باشد من کوچصفهانم و رود بزرگ سپید رود و تمامی فرزندان این رود در دل من جاری اند. اگر هنوز در خواب زمستانی هستید بیدار شوید. و بیدار بمانید و نگذارید « دیار بیدار کرانه سپید رود » برای همیشه به خواب ابدی فرو برود.
