ورزش گیلان با مسئولان جدیدش در اداره ورزش و جوانان استان، سال پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت که اگر بخواهیم همه اتفاقات و حوادث و شکست ها و پیروزی ها را بررسی کنیم، بسیار طولانی می شود. پس فهرست وار به سایه روشن های ورزش گیلان در سال ۱۳۹۳ می پردازیم.
.
نقاط قوت و موفقیت ها
۱ – اصل حضور یک گیلانی در راس اداره کل ورزش و جوانان گیلان را باید تصمیم درستی دانست. به خصوص که او (مسعود رهنما) خودش قهرمان کاراته آسیا و فراتر از آسیا بوده و مدال های زیادی در تورنمنت های مختلف به دست آورده است و به عنوان یک «گیلانی ورزشی» نگریسته می شود.
۲ – تعداد مدال های ورزشکاران گیلانی در بازی های آسیایی «اینچئون» نسبت به مسابقات دوره گذشته افزایش داشته و در برخی رشته ها مثل کاراته نیز خود مسعود رهنما سرمربی تیم ایران بوده است.
۳ – تیم کاراته ایران در رقابت های جهانی اگرچه در مبارزات انفرادی موفقیت لازم را کسب نکرد، اما در کومیته تیمی به سرمربیگری مسعود رهنما برای نخستین بار قهرمان دنیا شد که اتفاق کوچکی نبود. اتفاقی که حضور مربی گیلانی در تحقق آن تاثیر زیادی داشت.
۴ – ارتقای سطح سرانه فضاهای ورزشی گیلان که قبلا در رده ۲۳ کشور قرار داشت، از جمله موفقیت های مسئولان فعلی اداره ورزش و جوانان گیلان به حساب می آید. چرا که اکنون به رده ۱۷ رسیده است و می تواند باز هم بالاتر برود.
.
نقاط ضعف و ناکامی ها و انتقادات
۱ – عده ای می گویند که دایره مشاوران مسعود رهنما گسترده نیست. آن ها حداقل نام ۳۰ پیشکسوت ورزش گیلان در میان مربیان سال های گذشته، قهرمانان افتخارآفرین، داوران باتجربه و روزنامه نگاران باسابقه را ذکر می کنند که رهنما در ۱۴ ماه گذشته حتی یک دقیقه با آنان حرف نزده است.
.
۲ – اگرچه حمایت مالی از تیم های ورزشی گیلان وظیفه اداره ورزش و جوانان استان نیست، اما رهنما می توانست مسئولان غیرورزشی گیلان را در جلسات متعدد مجاب کند که موسسات اقتصادی استان، برخی صنایع و شرکت های پردرآمد و شهرداری های چند شهر به خصوص رشت را ملزم به حمایت از تیم های فوتبال پرطرفدار گیلان همچون ملوان، داماش و سپیدرود و پشتیبانی مالی جهت شرکت تیم هایی از گیلان در مسابقات لیگ سایر رشته های ورزشی نمایند. این یک نقیصه بزرگ است که گیلان در والیبال، بسکتبال، هندبال، فوتسال مردان و خیلی از ورزش های دیگر حتی یک تیم در بازی های لیگ ندارد و ملوان تنها تیم حاضر در لیگ فوتبال نیز برای فرار از سقوط تلاش می کند.
.
۳ – اختلاف نظر اداره ورزش و جوانان استان با برخی مسئولان هیات های ورزشی استان و تلاش برای تغییر آنان و گذاشتن «سرپرست موقت» کار جالبی نیست. اختلاف نظر اگر «فنی» باشد، به ارتقای سطح ورزش و اعتلای ورزشکاران گیلانی کمک می کند و نباید هر کسی را به محض این که انتقادی کرد، کنار گذاشت. ضمن آن که هیات های زیادی هم اکنون با «سرپرست» اداره می شوند و به رغم فراخوان اداره ورزش و جوانان استان برای ثبت نام جهت شرکت در انتخابات و اعلام آمادگی چندین داوطلب، هر بار به بهانه ای انتخابات به تعویق افتاده و برخی نیز می گویند که اداره ورزش و جوانان به دنبال یافتن «گزینه های مورد اعتماد» است.
.
۴ – ناتمام ماندن چندین طرح و پروژه ورزشی هم انتقادات زیادی در میان اهالی ورزش استان ایجاد کرده است. البته بسیاری از این طرح های ناتمام در زمان دولت گذشته که متخصص کلنگ زدن و وعده به احداث اماکن ورزشی بدون تامین منابع مالی اش بود، استارت خورده است! ولی باید از یک طرف اسامی این پروژه های بلاتکلیف و دلایل ناتمام ماندن آن ها و نبود منابع مالی برای استفاده از اماکن ورزشی وعده داده شده را به مردم گیلان و اهالی ورزش گفت و تشریح کرد که چرا فقط کلنگ چنین پروژه هایی را بر زمین زده اند و مسئولان گذشته ورزش استان در طول سال های بسیار زیاد نیز هیچ اقدامی برای بهره برداری این اماکن ورزشی انجام نداده اند و با «نمره مردودی» از ورزش گیلان رفته اند؟ به گزارش شمال ما، از طرف دیگر باید برای اتمام طرح هایی که بیشتر کارهایشان صورت گرفته، با رایزنی و تلاش مجدانه و جذب اعتبارات لازم اقدامی کرد. برای مثال گفته می شود که مسئولان گذشته ورزش گیلان از سال ۱۳۸۶ قول آماده کردن پیست دوچرخه سواری در ورزشگاه سردارجنگل رشت را داده اند و ۹۲ درصد کار احداث نیز صورت گرفته و آن ۸ درصد بقیه انجام نشده است و نتیجه اش هم این که جوانی که می توانست شاید یک روز قهرمان آسیا شود، سوار بر دوچرخه در جاده رشت به انزلی با اتومبیلی تصادف کرد و جان خود را از دست داد! آیا نمی توان حداقل اعتبار لازم برا ی انجام آن ۸ درصد و اتمام چنین طرح هایی را نیز فراهم آورد؟ اگرچه کم کاری از مسئولان گذشته ورزش گیلان بود.
منبع: روزنامه خزر
