رودبار زیبا با پیشینه ۶ هزار ساله، دیاری آرمیده بر دامنه کوههای سر به فلک کشیده البرز، شهری با درختان همیشه سرسبز زیتون که پویایی، سرزندگی و طراوتش این باور را از تو می‌ستاند که روزگاری نه چندان دور، اینجا زلزله‌ای مهیب روی داده است؛ سرزمین گندمزارهای طلایی، صاحب تمدنی کهن با گنجینه‌ای به نام جام طلایی «مارلیک» که خود گواه این مدعاست.
رودبار، زادگاه زیتون ایران، نگین سرزمین سبز شمال، بستر رودهای خروشان و دیار سوسن چلچراغ، جایی که سپیدرود و کوهستان، رو در هم می‌سایند و شب و روز، امواج خروشان آب بر ساحل زیتونی آن بوسه می‌زند.
.
استان گیلان با استشمام هوای لوشان آغاز می‌شود و با فاصله‌ای اندک، شهر بادها و توربینهای بادی منجیل و از پس آن رودبار، مدیترانه کوچک ایران، شهر شاخه‌های زیتون و سرو چند هزار ساله هرزویل را می‌بینیم. شب که فرا می‌رسد، رودبار سراسر نور می‌شود و دکان‌های زیتون به وسعت بسیار و از پی هم، بخشنده عطر و نور و طعم و بوی زیتون می‌شوند. به گزارش شمال ما، اگرچه رودبار شهری میان راهی است و موقعیت جغرافیایی آن، منظره زیبایی از ترکیب شهرسازی و طبیعت خلق کرده است، اما گیرایی‌هایش به سفری جانانه نیازمند است.
.
سرزمین زیتون ایران بر دامنه کوههای البرز، در امتداد سپید رود و در احاطه زیتون زارهای سبز در ۷۶ کیلومتری جنوب رشت قرار گرفته است. باغ‌های پهناور و زیبای زیتون در رودبار، حال و هوای مدیترانه‌ای آن را صدچندان کرده‌اند. درباره درختان زیتون رودبار می‌گویند برای اولین بار توسط کردهای رانده شده سوریه و حلب که در زمان شاه عباس صفوی از مرزهای شمالی وارد ایران شده بودند، به این منطقه آمده است، اما عمر زیتون زارها، پیشینه رودبار را از ۶۰۰ سال پیش به ۲ هزار سال پیش‌تر می‌برد و حتی بنا بر برخی اسناد تاریخی، قدمتی ۶ هزار ساله دارد و از ۴ بخش مرکزی، رحمت آباد، بلوکات عمارلو و خورگام تشکیل شده است.
.
.
ییلاقات دوست داشتنی: ییلاقات رودبار، نه فقط از نظر طبیعت بسیار زیبا است، بلکه از نظر آرامش محیط و برخورداری از آب‌های طبیعی و معدنی هم قابل توجه است. از این ییلاقات می‌توان به مناطق ییلاقی دره دشت،سی دشت، بروین، سالانسر رستم آباد و روستای زیبا و توریستی خاصکول اشاره کرد. از سپیدرود که بگذریم، ۳ رودخانه زیبا در بخش رحمت آباد وجود دارد که مهم‌ترین آن، یعنی رود بزرگ سیاهرود، از ییلاقات عمارلو سرچشمه گرفته است. ییلاقات رودبار، یکی دو تا نیست؛ در ۱۱۶ کیلومتری رودبار، یکی از بکرترین و دست نخورده‌ترین ییلاقات و روستاهای گیلان قرار دارد؛ روستایی وفادار به سنت‌های زیبای محلی با سبک زندگی شاد و جذاب گیلانی که در امتداد گردنه «نواخان» در یک بن بست طبیعی قرار گرفته است. دشت شقایق و جاده فرعی آن که به دیلمان می‌رسد، از دیدنی‌های یکی دیگر از ییلاقات رودبار به نام «بره سر» است. دره باستانی واتل، با آثاری از عصر آهن و دوره صفوی، که از عمده ترین سایت‌های تاریخی گیلان به شمار می‌رود، در کنار قلعه دوره دیلمی که به دره خورگام و «بره سر» مشرف است، از دیگر جاذبه‌های این منطقه است.
.
در شمال شرقی بره سر، آبشار زیبای «شار شار» قرار دارد که نباید دیدن آن را از دست بدهید. منطقه ییلاقی «استلی سر» نیز از دیگر نقاط دیدنی اطراف رودبار به شمار می‌رود. روستای «داماش» هم در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی رودبار، پر از چشمه‌های آب‌معدنی و باغ‌های زیبا است که می‌تواند گزینه خوبی برای گذراندن یک روز خوش در دل طبیعت باشد.
.
درمسیر باد: شهر توربینهای بادی در غرب سپیدرود قرار دارد و سد معروف منجیل در این شهر و در همسایگی رودبار واقع شده است. منجیل قبل از اسلام، «مانگیل»، به معنی خانه گیلک‌ها خوانده می‌شد. سد منجیل، بر روی محل تلاقی رود قزل اوزن که از «چهل چشمه» کردستان سرچشمه گرفته و «شاهرود» که از ارتفاعات طالقان سرچشمه می‌گیرد، بسته شده و از دیدنی‌ترین نقاط طبیعی گیلان به شمار می‌رود. اگر مسافری باشید که حتی از این شهر گذر می‌کنید، نباید دیدن این سد و توقف در کنار آن را از دست بدهید. منجیل به بادهای شدید و توربینهای غول آسایش معروف است. شدت باد در ۶ ماه اول سال بیشتر است، اما در پاییز و زمستان از شدت آن کاسته می‌شود.
.
سرو «هرزویل»: سرو ۳ هزار ساله «هرزویل» در روستایی به همین نام در اطراف منجیل است که در فهرست آثار طبیعی ایران ثبت شده است. از این درخت که در ۵ کیلومتری منجیل قرار دارد، از قدیم در سفرنامه‌های متعدد نام برده‌‌اند. نخستین بار در سفرنامه ناصر خسرو و بعدها در سفرنامه ناصرالدین شاه به آن اشاره شده است. سرو هرزویل، از تیره سرو شیرازی با شاخه‌های افقی و عمود بر محور تنه است.
.
مثل اکثر درختان کهنسال، این درخت هم حالت نظرکرده پیدا کرده و مردم با وصل کردن نخ و پارچه و قفل و امثال آن، آرزوهای خود را با «هرزویل» در میان می‌گذارند.
عمر سرو هرزویل را بین هزار تا سه هزار سال تخمین می‌زنند، اما آنچه مسلم است اینکه ناصر خسرو ۹۹۰ سال پیش، از آن به عنوان یک پدیده کهنسال در سفرنامه‌اش یاد کرده است.
.
بر فراز «درفک»: تصور کنید در میان جنگلی انبوه و بکر قدم می‌زنید؛ پاکوبی هم وجود ندارد و علف‌های دو طرفتان قدشان از شما بلندتر است! صدای پرندگان و حیوانات، تنها صدای اطراف است و جز این، تنها صدای پایتان است که روی علفزار قدم بر می‌دارد. اینجا، «درفک» است؛ بهشت جنگل‌های ایران در استان گیلان.
.
قله «درفک»، آتشفشان خاموشی به ارتفاع ۲۷۳۳ متر است که به شکل یک کاسه بزرگ شکل گرفته است. در یکی از گوشه‌های آن، غاری یخی با شیب تند وجود دارد که برای بازدید، به تجهیزات حرفه‌ای غارنوردی نیازمندیم. کلبه‌های سنگی دامداران هم به زیبایی کاسه سبز درفک افزوده‌اند. برای گشت و گذار در «درفک» باید به رستم آباد رودبار و از آنجا به روستای شیرکوه بروید.
.
منطقه کوهستانی «درفک»، از زیباترین مناطق گیلان است. بخش‌های رحمت آباد و بلوکات و شهر توتکابن را نیز در سینه کش «درفک» خواهید دید. کوه «درفک» را بام استان گیلان می‌گویند. اگر روی کوه درفک بایستید، همه استان گیلان را از شرقی‌ترین نقطه تا غربی‌ترین و شمالی‌ترین و جنوبی‌ترین نقطه آن خواهید دید. در عین حال، قله درفک چشم اندازهایی را ایجاد می‌کند که در برخی مواقع، ابرها در پایین کوه و شما بر فراز آن، فضای آفتابی و روشنی را می‌بینید که انگار فرشی است که بر آسمان گسترده است.
.
مسیر دسترسی: اگر می‌خواهید سفر به رودبار را با خودروی شخصی تجربه کنید، بزرگراه قزوین – رشت از مسیرهای پرترددی است که تهرانی‌ها و مسافران استان‌های غربی کشور از این طریق به رودبار می‌رسند.
.
هموطنان آذری می‌توانند در مسیر آسفالته اردبیل – آستارا، گردنه زیبای حیران را پشت سربگذارند و پس از عبور از شهرهای تالش، صومعه‌سرا، فومن و انزلی، به شهر رشت بروند و از آنجا از طریق بزرگراه رشت – قزوین، به شهر شکوفه های زیتون برسند.
.
اگر هم کسی بخواهد پس از مازندران، به گیلان و رودبار بیاید، باید با عبور از شهرستان‌های رودسر، لنگرود و لاهیجان و مسیر سنگر – امامزاده هاشم، در امتداد ساحل سپیدرود، به سرزمین سوسن چلچراغ رودبار برسد.
.
منبع: روزنامه توریسم
