آوای رشت – سیّدرضا سیّددانش: جهان یک خورشید دارد که یازده کهکشانِ نورانی در آن فروزان است و سیصد و سیزده ستاره دنباله دار، ملتزمِ رکابِ تابناکِ اوست …
شب های دنیا، طویل وُ تاریک و تاراج گشته، در انتظارِ سپیده دمی ست که اَرابه رانِ این خورشید است.
خورشیدی یگانه ترین که در هیئت سواری تابان، در آستانه نیلوفر وُ نرگس، طلوع
می کند.
شب زدگان، خواب وُخانه را رها می کنند و در ناگهانی ترین روزِ آفتابیِ زمین، به خیابان ها وُ کوچه ها می آیند. بارانِ نرگس می بارد.
و سوار به اشاره دستی، بهار را، حتا در خشکیده ترین خاک ها سبز می کند.
در این روزِ ناگهان، دیگر همه می دانند که سالیانِ درازِ انتظار، به پایان رسیده است. می دانند نان وُ سیب، به تساوی تقسیم می شود؛ و صلح وُ دوستی وُ مهربانی، دل ها را به آسمان نزدیک می کند.
می دانند که دیگر تمامِ جهان: سجاده ای بلند می شود با شاخه ای گُلِ یاس، که عشق بر آن به نماز می ایستد …
آقا جان! هر روز ، روز شماست…
* سیّدرضا سیّددانش فعال فرهنگی ورسانه ای
