تکیه ى بر عدالت، اساسى ترین و محورى ترین اصلِ یک حرکت الهى است؛ ادامه ى کار همه ى انبیا و مصلحان بزرگ تاریخ است. البته عدالت دشمنانى دارد. همه ى کسانى که نانشان در بى عدالتى است، با عدالت دشمناند. همه ى کسانى که با قلدرى و زورگویى – چه در صحنه ى ملى، چه در صحنه ى بین المللى – تغذیه مى شوند، با عدالت مخالفند. عدالت، شعار اصلى و هدف بزرگ انقلاب اسلامى و نظام جمهورى اسلامى بوده و هست.
بعضی می‌خواهند با عنوان تندروی، عدالت را متهم و محکوم کنند. عدالت، تندروی نیست، حق‌گرایی است؛ توجه به حقوق آحاد مردم است. جلوگیری از ویژه‌خواری است. جلوگیری از تجاوز و تعدّی به حقوق مظلومان است. در یک کشور کسان زیادی پیدا می‌شوند که اگر دستگاه مسئول قانونی به مدد آن‌ها نشتابد، در امواج درگیری‌های گوناگون لگدمال می‌شوند. وظیفه دولت عدالت محور، توجّه ویژه به قشر محرومان است. عدالت را نباید تندروی و مخالفت با شیوه‌های علمی دانست. با استفاده از شیوه‌های عالمانه و با تدبیر می‌توان عدالت را در جامعه مستقر کرد.
مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهورى ۱۳۸۴/۰۵/۱۲
