آوای رشت: در هیچ کجای دنیا و ایران چنین نمونه ای نتوان یافت که یک مالک به صرف داشتن یک مغازه ۱۰۰ متری در یکی از بهترین خیابان های شهر بتواند ملکش را با قیمتی اجاره دهد که تعداد صفرهای اجاره ماهیانه اش برای بسیاری از شهروندان دیگر غیرقابل تصور برسد.
اجاره بها در اصفهان و مشهد و تهران
در قسمت مربوط به اجاره مغازه شهر اصفهان در این سایت می توانید در بزرگمهر که محل زندگی طبقه متوسط شهر و خیابانی شلوغ است مغازه ای ۲۰ متری با پیش پول ۱۰ میلیون تومان و اجاره ماهیانه ۱میلیون و ۲۰۰ هزارتومان پیدا کنید. در پل وحید که یکی از مراکز خرید اصفهان است و پر رفت و آمد با همان مقدار پیش پول و اجاره بالاتر به مبلغ ۲میلیون و ۵۰۰ هزار تومان مغازه ای ۳۲ متری پیدا خواهید کرد. در شیخ بهایی که منطقه پولدارنشین اصفهان است مغازه ای با همین متراژ اجاره اش به پیش پول ۲۰ میلیون تومان و اجاره ۲ میلیون تومان می رسد. رباط یکی دیگر از مناطق متوسط نشین اصفهان است که مغازه ۱۲ متری در آن با ودیعه ۵ میلیون و اجاره ماهیانه ۸۰۰ هزار تومان وجود داشت. هشت بهشت هم یکی از مناطق بالا شهر اصفهان است که مغازه ۳۰ متری در آن با پیش پول ۱۰ میلیون تومان و اجاره مغازه ۱میلیون و ۳۰۰ هزار تومان کرایه داده می شود. از مناطق بالا شهر اصفهان ، یکی هم بیدآباد است. یک مغازه ۴۰ متری با تمام امکانات با ۱۰ میلیون پیش و ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان ماهیانه اجاره داده می شود. در پایین شهر اصفهان قیمت ها به مراتب پایین تر است. در ملک شهر مغازه ۳۰ متری با ۲ میلیون پیش و ۱۵۰ هزارتومان ماهیانه اجاره می رود. قیمتی که محال است در هیچ کدام از محلات پایین شهر رشت پیدا شود.
در مشعد هم قیمت اجاره مغازه ای در هاشمیه ، یکی از محلات خوب مشهد، ۴۰ میلیون تومان پیش پول و ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان ماهیانه است. البته مغازه ای با ۲۵۵ متر مربع. درحالیکه در رشت با همین متراژ اگر بخواهید دنبال مغازه ای بگردید آن هم در خیابان های متوسط شهر باید مبلغی بالای ۱۰۰ میلیون تومان ودیعه و ۱۰ میلیون تومان ماهیانه اجاره را بپردازید. اجاره مغازه در کلاهدوز مشهد هم ۱۵ میلیون تومان پیش پول و ۱ میلیون و ۵۰۰ هزارتومان اجاره ماهیانه است. در شهرک غرب ، پایین شهر مشهد ، اما می توان یک مغازه ۱۹ متری را با ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان ودیعه و اجاره ماهیانه ۳۰۰ هزار تومان پیدا کرد. امری که در رشت عین خواب و خیال می ماند.
در تهران هم وضع به همین منوال است. اگرچه این شهر پایتخت ایران و قطب اقتصاد کشور است و بازار در آنجا رواج دارد اما قیمت اجاره مغازه ها بسیار پایین تر از رشت است درحالیکه درآمد مغازه داران تهرانی چندین برابر مغازه داران رشتی است. به عبارتی آن ها در تهران چندین برابر رشتی ها درآمد دارند و چندین برابر رشتی ها کمتر اجاره مغازه می دهند.
مغازه ای با ۶۰ میلیون تومان اجاره ماهیانه در گلسار رشت!
در خیابان گلسار رشت کمترین قیمت اجاره متعلق به مغازه هایی ۱۰ متری در بر دوم است که کمتر از پیش پول ۲۰ میلیون و ماهیانه ۲ میلیون تومان نمی شود پیدا کرد. مغازه ۳۰ متری در بر اصلی گلسار به پیش پول ۱۰۰ میلیون و ماهیانه ۷ میلیون می رسد. متراژ بالاتر برود پیش پول ها سرسام آور تر هم می شود. اخیرا رستورانی در گلسار قصد داشت مغازه را با تمام امکانات اجاره بدهد. قیمت پیشنهادی باورکردنی نبود. پیش پول ۶۰۰ میلیون تومان و اجاره مغازه ۶۰ میلیون تومان. باورنکردنی تر اینکه خیلی سریع برایش مشتری هم پیدا شد اگرچه در نهایت مالک نظرش عوض شد و در مغازه اش ماندنی. شاید در هیچ کجای دنیا و ایران چنین نمونه ای نتوان یافت که یک مالک به صرف داشتن یک مغازه ۱۰۰ متری در یکی از بهترین خیابان های شهر بتواند ملکش را با قیمتی اجاره دهد که تعداد صفرهای اجاره ماهیانه اش برای بسیاری از شهروندان دیگر غیرقابل تصور برسد. همین یک نکته اوج معضل اقتصاد و مغازه داری در شهر رشت را نشان می دهد.
اما دلیل این اختلاف فاحش که البته معضلی اقتصادی و اجتماعی در رشت به شمار می رود چیست؟ چرا رشتی ها به نسبت شهروندان شهرهای دیگر ایران باید هزینه بیشتری پرداخت کنند و درآمد کمتری کسب نمایند. رضا اکبری ، بنگاه دار جوانی است در خیابان معلم رشت که سال ها به این شغل مشغول است. او درباره این قیمت های بالا و تفاوت فاحش بین رشت و شهرهای دیگر به خبرنگار همشهری می گوید: در رشت معضلی وجود دارد به نام بیکاری که در شهرهای بزرگ دیگر به این اندازه وجود ندارد. مثلا جوانان در تهران و مشهد و اصفهان و تبریز خیلی راحت تر سرکارشان می روند. آن هایی که به سمت بازار سوق پیدا می کنند عمدتا علاقمند به بازار هستند اما در رشت هرکس که از دانشگاه فارغ التحصیل می شود و کار گیر نمی آورد تنها راه را در اجاره مغازه می بیند. تمام زندگی اش را به حراج می گذارد تا یک مغازه کوچک کرایه کند و چندرغازی خودش دربیاورد و پول مفت گنده ای هم به صاحب مغازه بدهد. چون تقاضا برای اجاره مغازه زیاد است خب صاحب مغازه هم خودش را به ناز می زند و قیمت ها را بالاتر می برد چون می داند که آن جوان نیازمند مغازه اش است وگرنه باید از گشنگی بمیرد.
فروش در رشت ، انحصاری و رقابت ، کم است
به سراغ یک اقتصاد دان می روم. مجید پورعیسی ، اقتصاددان گیلانی است که هم اکنون رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی خراسان شمالی است. وقتی موضوع را با او در میان می گذارم خوشحال می شود که درباره این معضل زادگاهش به سراغ او رفتیم. پورعیسی می گوید: تراکم جمعیت تجار در رشت زیاد اما پراکنده است. در شهرهای دیگر آمدند در واحد سطح مغازه احداث کردند. مثلا یک ساختمان عریض و طویل را درست کردند که در آن ۱۰۰۰ واحد تجاری فعالیت می کند. اما در رشت چنین شرایطی برقرار نیست. در رشت فروشگاه های زنجیره ای غول پیکر وجود ندارند. اگر هم یکی دو فروشگاه زنجیره ای فعالیت می کند مربوط به مواد غذایی است. فروشگاه های بزرگ لباس و لوازم خانگی و اصناف دیگر در رشت وجود ندارند. پس خرده مغازه ها ارزش اقتصادی شان بالا می رود. در عین حال چون فروششان انحصاری است رقابت کمتر می شود و قیمت ها بالاتر می رود. هرچه عرضه مغازه ها در واحد سطح و رقابت بیشتر شود قیمت ها کمتر می شود. اما در رشت تنوع در فروشگاه ها وجود ندارد. تعداد خرده مغازه ها زیاد است و سرقفلی هم زیاد. جالب آنکه اکثر سرقفلی ها در رشت مالک نیستند و باید اجاره اندکی به مالکان بپردازند. پس این اجاره باید روی اجاره مستاحران آوده شود. مستاجران هم به خاطر اقتصاد خراب و اجاره بالا برای اینکه تعطیل و ورشکسته نشوند حاشیه سودشان را بالا می برند. چون ناگزیرند که در بازار بمانند. اصناف هم که این شرایط را می داند قیمت ها را بالا می کشد یا نسبت به بالا بودن قیمت ها بی توجهی می کند. چون مجبور است به شرایط و واقعیت ها تن بدهد. این ها عواملی است که دست به دست هم می دهند تا قیمت مغازه ها در رشت بالا باشد و سطح درآمدها اندک.
منبع: گیلان فردا
