“محمد جواد دوست صفت “
مدتی از انتصاب استاندار گیلان و شهردار رشت و پیش از آن انتخاب اعضای شورای شهر رشت می گذرد و ان شاا… دیر یا زود شاهد خروج تعداد بیشتری از مدیران کل و فرمانداران از برزخ عزل، انتصاب مجدد و به تعبیری پایان انتظار کشیدن برای ماندن و رفتن شان خواهیم بود، برزخی که بدون شک تاثیر مستقیم و موثری در کاهش کارآمدی دستگاه های اداری در کلیه ی سطوح مدیریتی خواهد داشت.
در واقع در وضعیت کنونی توقع عمل به برنامه و ارائه ی عملکرد مطلوب از مدیرانی که دغدغه ی تودیع، دغدغه ی شبانه روزی شان است توقع واقعی ای نیست فلذا امید داریم که نسیم این تغییر و تحولات در استان با سرعت بیشتری وزیدن گیرد اما گذشته از آن هدف از آن رفتن ها و این آمدن ها چیست! واقعا” این مهم است که به عنوان مثال شهردار شهر من X یا Y باشد آن جا که قرار نیست رشد و توسعه ای اتفاق بیفتد در واقع آیا هدف چیزی غیر از توسعه ی شهر و دیارمان است، قطعا” غیر از این نمی تواند باشد. اما آیا واقعا” شهر و استان ما بعد از این تغییر تحولات آبستن تحولاتی مثبت خواهد شد و یا خیر؟
یقینا” هنوز برای قضاوت زود است به ویژه برای استانداری که مدت بسیار کوتاهی است که سکان هدایت استان را در دست گرفته و شنیده های دلگرم کننده ای از او به گوش می رسد، استانداری که احقاق توسعه را جز از مجرای علم و دانش ممکن و میسر نمی داند و علم و دانش را پشتوانه ی توسعه می خواند و سخن از توسعه ی شهر باران به زبان می آورد ما هم ضمن استقبال از این دیدگاه این شنیده ها را به فال نیک گرفته و از ایشان تقاضا می نماییم تا آن چه را به زبان آورده اند در عمل هم جامعه ی عمل بپوشانند و اهتمام ویژه ی خود را در جهت اجرایی نمودن این ایده های بلند نشان دهنند و در این مسیر جامعه ی فرهیخته ی علمی استان را پشتوانه ی خود بدانند و شک نداشته باشند که اهالی آن خانه یار و یاورشان خواهند بود.
در واقع صرف بیان مطلب هرگز راه گشا نبوده است و در این بین استاندار گیلان می بایست تلاش مضاعفی در تبدیل استانداری به یک دانشگاه بزرگ کند که در آن به مقوله توسعه ی پایدار نه به عنوان یک مقوله ی نمایشی و فرمایشی که به صورت جدی و ژرف نگریسته شود کافی است که استان دار محترم تورقی در سند چشم انداز توسعه ی شهرهای استان گیلان نمایند که از بسیاری از جهات واجد نقد می باشد و ضمن صرف هزینه های گزاف عایدی جز حیف و میل بیت المال برای استان به همراه نداشته و به تلاش ناموفقی از پژوهش های توسعه محور استان بدل گشته به عبارتی اقدامات پژوهش ستیزانه ی این چنینی پیامدی جز در غلطیدن در گرداب روزمرگی نخواهد داشت. در واقع شکست و پیروزی در میدان مبارزه برنامه محوری و روزمرگی است که می تواند به عنوان معیار و ملاکی قرار گیرد که با اتکای به آن و با صراحت بتوان از تحولات مثبت و یا منفی در آینده ی دور و نزدیک سخن راند. چرا که همین اطلاعات و برنامه هاست که ملاک تصمیم گیری و سپس اجرا قرار می گیرد و چنان که خشت اول چون نهد معمار کج، تا ثریا می رود دیوار کج . ادامه دارد…
کارشناس ارشد مسایل سیاسی
